Roel de Neve

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Roeland Gilles (Roel) de Neve (1949) is een Nederlandse genealoog.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

De Neve studeerde weg- en waterbouwkunde aan de HTS te Den Haag en geschiedenis aan de Universiteit te Leiden. Hij was hoofdredacteur van De Nederlandsche Leeuw, kwartaalblad van het Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde, Blazoen, kwartaalblad van het Nederlands Genootschap voor Heraldiek en De Indische Navorscher, jaarboek van de Indische Genealogische Vereniging. Hij is secretaris van Stichting Indisch Genealogisch Erfgoed (SIGE), van welke stichting hij mede-oprichter is. Verder is hij verbonden aan Stichting Indisch Familie Archief (SIFA), speciaal belast met het beantwoorden van genealogische vragen.

De Neve publiceerde over genealogie (Nederlandsch-Indië, adel, patriciaat, Indische roots bekendere Nederlanders[1]), heraldiek, geschiedenis (familiegeschiedenis, waterstaatsgeschiedenis, stadsgeschiedenis) en personen die in de Nederlandse geschiedenis een belangrijke rol speelden (bijvoorbeeld Johanna Borski, een negentiende-eeuws bankierster, en waterbouwkundige Pieter Caland). Wat de adels- en patriciaatsgeschiedenis betreft, besteedde hij onder meer aandacht aan geslachten die in de 19e eeuw in de koninkrijksadel werden opgenomen en ten onrechte pretendeerden van oud-adel te zijn. Verder publiceerde hij in 2007 over twee casussen waarin naar zijn mening ten onrechte een Duitse adellijke afkomst werd gepretendeerd. Het betrof een lid van de familie Quast en een lid van de familie Lutter, die beiden in 1996 tevergeefs verzochten om inlijving in de Nederlandse adel. Daarbij vroegen zij ook via de media de nodige aandacht voor hun zaak. In het geval van de eerstgenoemde pretendent kwam het tot een gerechtelijke procedure, die zich deels in het publieke domein afspeelde. In de conclusie van de Rechtbank te Amsterdam is onder andere het volgende citaat van De Neve opgenomen: "Wat een genealoog beweert mag per definitie als (bewuste) onwaarheid worden beschouwd tenzij of totdat het tegendeel door hem middels archiefbronnen is aangetoond of ten minste aannemelijk is gemaakt".[2]

Bibliografie (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Monografieën[bewerken | brontekst bewerken]

  • Genealogie De Neve (Mechelen, Bergen op Zoom, Steenbergen, Nederlandsch-Indië). Zoetermeer, 1991.
  • Bronnen voor genealogisch onderzoek naar Europese families in Nederlands-Indië. Tentoonstelling ter gelegenheid van het eerste lustrum van de Indische Genealogische Vereniging 28 juni-6 juli 1993. Den Haag, 1993.
  • De H. Bonifatiusparochie. Het roomse leven in Rijswijk door de eeuwen heen. Rijswijk, 1998.
  • Genealogie Van Dam van Isselt. Utrecht, 1999.
  • Vijfenzeventig jaar deskundig in weg en water, 1927-2002. Dienst Weg- en Waterbouwkunde, Wegbouwkundige Dienst, Rijkswegenbouwlaboratorium. Delft, 2002.
  • [co-auteur] Omzien naar water. Hoogheemraadschap Amstel, Gooi en Vecht. Hilversum, 2002.
  • [co-auteur] Om het zuivere water... Rijksinstituut voor Integraal Zoetwaterbeheer en Afvalwaterbehandeling (RIZA), 1920-2005. Lelystad, 2006.
  • Asal Oesoel. Indische stamboom. Den Haag, 2009.

Bibliografie (adels- en patriciaatsgeschiedenis)[bewerken | brontekst bewerken]

  • ‘Niet-adellijke Van der Capellen’s in Nederlands-Indië’, in: De Nederlandsche Leeuw 116 (1999), k. 572-578.
  • ‘Regenten, aristocratisering en genealogie’, in: Virtus. Jaarboek voor adelsgeschiedenis 10 (2003), p. 122-150.
  • ‘Genealogiebeoefening en adellijke pretenties. Noblesse d’obscurité tijdens de Republiek en het Koninkrijk’, in: Jaarboek van het Centraal Bureau voor Genealogie 59 (2005), p. 117-152.
  • 'Hedendaagse adelspretenties in Nederland. "Freiherr von Quast-Juchter" en "Ritter von Lutter"', in: De Nederlandsche Leeuw 124 (2007), p. 17-32, met rectificatie in: idem 128 (2011), p. 3.[3]
  • ‘Verwekt door de koning. Vorstelijke bastaarden in de negentiende eeuw’, in: Genealogie. Tijdschrift voor familiegeschiedenis 14 (2008), p. 13-17.
  • ‘Onder vorsten. De Oranjes in Europees genealogisch perspectief’, in: Jaarboek van het Centraal Bureau voor Genealogie 63 (2009), p. 51-80.
  • ‘De Duitse adel en Nederlandsch-Indië’, in: De Indische Navorscher 22 (2009), p. 131-138.
  • '"Wij Borski’s". Burgerlijke aristocraten in Nederland’, in: Genealogie. Tijdschrift voor familiegeschiedenis 15 (2009), p. 102-105.
  • [Met R.J. van der Maal en J.R. Smit] ‘De voorouders van Annemarie Cecilia Gualthérie van Weezel’, in: De Nederlandsche Leeuw 127 (2010), p. 91-141.
  • ‘De verwantschap tussen Carlos prins de Bourbon de Parme en Annemarie Gualthérie van Weezel’, in: De Nederlandsche Leeuw 127 (2010), p. 142-145.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]